Vlak op de grens van Gelderland en Brabant waar rivier de Waal beide provincies scheidt, ligt In Petto. Op een zonnige dag als vandaag, maar zoals we ons zo kunnen voorstellen ook op dagen als de wind raast om dit historische pand, is het goed toeven en voor eenieder wat wils. Want bij bistro In Petto is elke binnenlopende gast welkom. Van boeren, burgers, buitenlui, bazen, bommelderwaarders, belanghebbenden en belangstellenden tot Bosschenaren, Betuwenaren, ben-op-weggers en betweters.

Deze historisch interessante plek met uitzicht op de Waal is uiteraard bepalend voor het succes van onze bistro, vertelt huidige eigenaar Bram Hoorn. Er lopen verschillende fietsroutes vlak langs onze locatie. Net als de omgeving, kent In Petto ook een rijke (horeca) historie. Al sinds 1812 uit de tijd van Napoleon zochten schippers elkaar op in het toenmalige café op deze plek. Vier eigenaren verder, waaraan de zwart-wit foto’s aan de muur je herinneren, draagt het pand alweer acht jaar de naam In Petto.

Naast de bistro op de begane grond hebben we ook nog een pub beneden, vervolgt Bram. Zo’n echte Ierse waar je naast een pubhap wel 110 soorten bier kunt proberen. In de bistro kun je echt even de tijd nemen voor het diner, maar wil je even een hamburger, kipsate of fish&chips eten, dan zit je beneden goed. Daarmee hebben we voor eenieder wat wils voor overigens een verschillend prijsniveau.

Ons creatief keukenteam maakt grotendeels het eten zelf en nemen daar ook de tijd voor, want goede kwaliteit heeft aandacht nodig. Eenmaal verzonken in De InPettograaf, het eigen InPetto krantje en tevens de menukaart, merk je niet eens dat het soms wat langer duurt en staat voor je het weet een riant lunchgerecht op tafel.

We houden zelf erg van lekker eten en drinken. Dus ik stel regelmatig de vraag aan de koks: ‘Wat als jij dit gerecht geserveerd zou krijgen, wat zou jij er dan van vinden?’ Hiermee proberen we de lat heel hoog te leggen, waardoor we met elkaar kritisch blijven. Goed vind ik daarom ook niet altijd goed genoeg. We werken dan ook met de allerbeste producten. Het brood van Bussing past daar goed bij. Ik geef liever wat meer uit aan een broodje omdat je dat echt proeft. Bovendien vind ik dat je moet verkopen wat je zelf ook lekker vindt.

Sinds we de McPetto, de pubsandwich en het halfeentje op onze lunchkaart voeren, merken we aan het aantal bestellingen dat deze drie de favorieten van onze gasten zijn. We concluderen daaruit dat onze bezoekers bereid zijn net iets meer te betalen als ze daar ook waar voor krijgen. Bovendien zijn deze drie gerechten een volwaardige maaltijd als we deze luxe lunchvarianten ook nog eens serveren met salade en verse frieten. Daar is steeds meer vraag naar.

Met het brede assortiment dat Bussing voert, kunnen wij goed uit de voeten. Op onze kaart vind je Bussing brood dan ook terug in de lunchgerechten, bij het diner en zelfs in een dessert. Bij de lunch serveren we B’rustiek licht en donker. Deze heeft een knapperige korst maar is lekker zacht vanbinnen. Voorafgaand aan het diner in de bistro krijgen onze gasten een mandje met sneetjes landbrood in combinatie met twee smeersels. Het hamburgerbroodje, gemaakt van brioche, voeren we sinds kort als pubhap voor de McPetto. Seizoensgebonden voeren we de Geweldenaer. Die hollen we uit en vullen we met stoofvlees, maar ook het suikerbrood. Dat gebruiken we voor het dessert als wentelteefje met vanillehangop en kaneelijs.

Het meest bestelde broodje, afgelopen maand wel 71 keer, is een broodje B’rustiek huisgemaakte tonijnsalade met appel, kappertjes en komkommerlinten.
De McPetto met een gemarineerde runderburger volgt op de voet. Het leukste broodje vindt Bram de pubsandwich van landbrood belegd met eiersalade, gerookte kipfilet, uitgebakken pancetta, tomaat, KFC, salade en sauce Américaine en is naast de McPetto zeker ook een van de Bistro’s favorieten.